Over de drempel

Over de drempel bij… Henk Witteman

1. Iets meer over uzelf
Ik ben Henk Witteman, 73 jaar oud en een geboren en getogen Zilker. Samen met mijn vrouw Marian woon ik hier in een huurappartement in het Vogelenveld in Het Zilt. Maart 2022, dus ruim 2 jaar geleden, zijn we hiernaartoe verhuisd. Voor die tijd woonden we aan de Hoogduinweg in De Zilk, waar voorheen de Heilig Hartschool stond. Dat was een premiekoopwoning, die heb ik in 1978 gekocht. Precies in die tijd kreeg ik ook een huurwoning van Padua aangeboden. Maar ik heb toch voor die koopwoning gekozen, mede op advies van mijn schoonvader. In die woning zijn onze drie dochters geboren en groot gegroeid; we hebben ondertussen zelfs 8 kleinkinderen.

2. Ingeschreven bij Padua?
Vanaf mijn 18e. Zo ging dat in die tijd, daar zorgden je ouders wel voor. Hup… schrijf je in, dat was gewoon vanzelfsprekend; ‘Je kunt niet eeuwig thuisblijven’. En ik ben altijd ingeschreven gebleven, want je weet maar nooit. En zo kwam dus de kans voorbij om te verhuizen naar dit appartement.

3. Hoe is het hier wonen?
Ja, wat zal ik zeggen? Echt een lot uit de loterij. We hebben eerst geaarzeld hoor, of we het wel of niet moesten doen. Maar onze dochters en alle mensen om ons heen, ook maten bij de voetbal, zeiden ‘Doen!’. Het was een te mooie kans om te laten lopen. We zijn hier van het gas af en we hebben zonnepanelen. En we wonen in het mooiste appartement. Op de tekening hadden we hier al een oogje op. We zitten op de 3e verdieping, met het grootste terras. We kijken zo het duin in! Die N206 loopt hier natuurlijk langs, maar het is geweldig geïsoleerd; daar hoor je niks van. Het wordt alleen wel heel snel warm hier als het buiten heet is. Maar ja, dat is ook niet altijd zo. We zitten zó goed, wij gaan hier nooit meer weg. Iedereen die op bezoek komt, die wil wel met ons ruilen. 

4. Betrokken bij de buurt 
Als echte Zilker ken ik natuurlijk heel veel mensen. Ook van de voetbal. Er zijn ook mensen uit onze oude buurt naar deze wijk meeverhuisd. En ik groet iedereen, of ik ze nou ken of niet. Ja, er wonen ook jongeren, maar daar hebben we minder contact mee. Verder doe ik af en toe klusjes. ‘Buurman, kun je even helpen?’ Tuurlijk… Dat scheelt, dan hoeft Bas van Padua niet elke keer te komen. Mooi ventje is dat trouwens. 

Bewoners van het gebouw hiernaast hebben af en toe een BBQ met elkaar, maar dat zie ik hier nog niet zo snel gebeuren. Daar zitten die jongeren niet op te wachten denk ik. 

5. Vragen of tips voor Padua
Ik heb vorig jaar een prijsvraag van Padua gewonnen, met een initiatief voor de buurt. Er zou beneden in de schuine punt van het terrein een jeu de boules-baan worden aangelegd. Maar dat is nog steeds niet gebeurd. En iedereen vraagt aan mij ‘Hoe staat ’t daar nou mee?’. Maar ik weet het ook niet. Het zou wel heel gezellig zijn…