Stek en Padua bereid tot inhaalslag sociale huur in Noordwijk

Stek en Padua willen er alles aan doen om de slaagkans voor Noordwijkse woningzoekenden te verbeteren. De corporaties hebben daarvoor wel de steun van het gemeentebestuur nodig. Dat hielden ze plaatselijke politici en vertegenwoordigers van belangengroepen voor tijdens een politiek café op 5 oktober in Congrescentrum Leeuwenhorst. “Daarvoor willen we het bespreekbaar maken en het gesprek met u aangaan”, zei bestuurder Hans Al van Stek.  

Meer bouwen
De stelling ‘Om de slaagkans voor de Noordwijkse woningzoekenden te verbeteren, moeten de komende tien jaar 1.200 sociale huurwoningen worden toegevoegd aan de woningvoorraad’ maakte de tongen los. De woonstichtingen ondersteunden die met cijfers: in Noordwijk bedraagt het percentage sociale huur (van zowel particulieren als corporaties) 21 procent van het woningbestand. In Lisse is dat bijvoorbeeld 27 procent. Dat verschil is alleen te overbruggen door de komende tijd 1.200 extra sociale huurwoningen te bouwen.

Wat kunnen Padua en Stek daarin betekenen? Binnen de richtlijnen die toezichthouders voor woningcorporaties hebben opgesteld, kan Padua zo’n 40 nieuwe woningen per jaar bouwen. Voor Stek is dat aantal in Noordwijk zo’n 200 woningen. “Maar als de mogelijkheden zich voordoen en er komen locaties vrij, dan kunnen we dat gezamenlijk ook wel wat oprekken”, rekende bestuurder Al voor. “Misschien wel tot iets boven de 300 per jaar.”

Woonruimteverdeling
Een ander bespreekpunt waarmee de politiek de komende tijd te maken krijgt, is het systeem van woonruimteverdeling. Interim-bestuurder Benno Gruijters van Antonius van Padua schetste de aanwezigen hoe de huidige woonruimteverdeling tot stand kwam en wie de regels daarvoor bepaalt. In de huidige situatie is inschrijfduur bepalend en hierdoor vallen nu bepaalde groepen buiten de boot. Starters op de woningmarkt zijn hiervan de dupe.

De vraag hoe woningen gelijkmatiger over groepen woningzoekenden kunnen worden verdeeld, leidde tot de stelling: ‘Schaarste vraagt om experimenteren met nieuwe vormen van woningtoewijzing’. Ook over deze stelling verschilden de aanwezigen sterk van mening. Mag je sowieso wel experimenteren met wat een eerste levensbehoefte voor mensen is? Nee, zeiden sommigen. Ja, zei een andere aanwezige, die zelfs opriep tot het toewijzen van alle vrijkomende woningen aan jongeren, zodat starters hun toekomst kunnen plannen, waar hun ouders en grootouders direct van profiteren.

Komend jaar wordt opnieuw naar de woonruimteverdeling gekeken, dus dit gesprek was een goed opwarmertje. Tegelijkertijd: voor het oplossen van de schaarste is meer bouwen de enige remedie. En daarmee waren de aanwezigen weer terug bij stelling 1.
Het was geen avond voor pasklare oplossingen. Hans Al: “Maar die verwachten we ook niet van u. Het is belangrijk, dat we het gesprek aangaan en dat ook blijven voeren. De onderwerpen zijn voor ons allemaal belangrijk genoeg.”